28 juni 1914
Ik begin vandaag met het aanleggen van een dagboek. Ik voel
dat er een en ander gaat gebeuren waar men over 100 jaar nog zal over spreken.
Vandaag werd in Sarajevo de kroonprins van
Oostenrijk-Hongarije, aartshertog Franz-Ferdinand, samen met zijn vrouw, Sophie
Chotek, vermoord.
En de situatie was daar al gespannen.
29 juni 1914
De moordaanslag gisteren in Sarajevo gebeurde door een
organisatie die zichzelf ‘De Zwarte Hand’ noemt, en streeft naar
onafhankelijkheid van Bosnië.
Er was een eerste aanslag door een van de leden die een
handgranaat naar de auto van de aartshertog wierp. Deze week af en belandde
onder een tweede auto met de persoonlijke wacht van de aartshertog. De werper
van de handgranaat ziet de mislukking en bijt op zijn cyankalipil om zelfmoord
te plegen. Deze is echter al zo oud dat ze geen effect heeft. Hij spring dan
maar in de rivier, die niet diep genoeg is. Een mislukte aanslag en twee
mislukte zelfmoorden, van amateurisme gesproken.
Later op de dag wil de aartshertog zijn gewonden wachten
bezoeken, maar de autokolonne rijdt verkeerd en moet even stilstaan. Net voor
een café waar een ander lid van de Zwarte Hand, die ook betrokken was bij de
aanslag eerder die dag, zijn tegenslag aan het verdrinken was. Die komt net
buiten, ziet de auto van de aartshertog en zijn vrouw stilstaan pal voor zijn
neus, haalt zijn revolver boven (een van FN Herstal) en schiet beiden dood...
30 juni 1914
‘De Zwarte Hand’, die eergisteren de aanslag pleegde, is een
terroristische groepering de streeft naar onafhankelijkheid van Bosnië van
Oostenrijk-Hongarije en aansluiting daarvan bij Servië. De hele regio heeft een
zeer rumoerige periode achter de rug sinds de verschillende gebieden zich
losscheurden van het Ottomaanse Rijk. Sommigen werden onafhankelijk, zoals
Servië. Andere werden ingepalmd door bv Oostenrijk-Hongarij, zoals
Bosnië-Herzegowina. En de Zwarte Hand onstond uit de Serviërs die in Bosnië
woonden. Die willen natuurlijk terug naar Servië en dus los van
Oostenrijk-Hongarije. En dat moet dan maar met de harde hand.
