29 september 1918

Pf, wat een dag vandaag.

De Belgisch-Britse aanval zit bijna aan ons voordeur. De geallieerden hebben de weg van Menen naar Roeselare bereikt. Daarachter ligt nog 1 verdedigingslinie van de Duitsers en daarachter wonen wij. Maar nu even niet. we trekken wat dieper het binnenland in weg van het krijgsgewoel en hopen dat ons huisje straks nog rechtstaat.

Bij Cambrai is er ook een grote aanval aan de gang. 17 Britse en 14 Franse divisies vallen daar de Hindenburglinie aan, geholpen door de mist. Dat na een bombardement waarbij 943.947 granaten afgevuurd werden. Da's een record.

Aan de Somme is er nog een andere aanval begonnen. 39 Britse en 2 Amerikaane divisies nemen het daar op tegen 41 Duitse over een front van bijna 20 kilometer. Daar was er eerst een beschieting door 1.600 kanonnen.

De Britse 46° divisie steekt het kanaal van St-Quentin over. Daarbij maken ze gebruik met zowat alles dat drijft. De aanval draagt 5 kilometer ver en er worden 4.200 krijgsgevangenen genomen en 70 kanonnen buit gemaakt.

En dan is er nog onze eigenste 4° divisie die de Ijzer oversteekt en Diksmuide herovert. Onze 9° divisie slaagt er net niet in om Westrozebeke te heroveren.

Zeer goed nieuws van het Balkanfront. Een Franse cavaleriebrigade neemt de stad Skoje in, da's de tweede grootste stad van Servië. De Duitsers kunnen ontsnappen met een gepantserde trein.
De andere geallieerde eenheden naderen op Bulgarije dat nu definitief de handdoek werpt.
Om 10 na 10 vanavond wordt de wapenstilstand getekend. Bulgarije ligt uit de oorlog. Nu nog de rest.

In Syrië en Transjordanië ziet het er niet goed uit voor de Turken. Zo erg zelfs dat het Tweede Korps integraal Amman binnenmarcheert om zich over te geven.
De opmars van de cavalerie naar Damascus gaat onverminderd verder.